Gepubliceerd in Gamma Delta, Stichting Teilhard de Chardin Nederland, 2015
Vertaald vanuit het Engels door Henk Hogeboom van Buggenum
Inleiding
Toen Teilhard overleed in 1955, werd de dreiging van een ecologische crisis nog niet als zodanig door de mensheid ingezien. De mensen waren meer bezig met een mogelijke kernoorlog dan met iets anders. Het wekt dan ook geenszins verbazing dat de werken van Teilhard nauwelijks expliciet verwijzen naar het verband van menselijke economische activiteit met ecologische integriteit en de consequente uitputting van natuurlijke hulpbronnen en verontreinigende uitstoot van stoffen. De enige tekst in zijn werk, die ik kon vinden, welke expliciet daarnaar verwijst en aangeeft dat ons weleens een crisis te wachten zou kunnen staan, staat in Het verschijnsel mens: ‘Bij de huidige gang van zaken zullen wij elkaar binnenkort onder de voet lopen, en er zal een ontploffing plaatshebben als wij willen volhouden aan de verzorging van onze oude krotten die materiële en geestelijke energieën te wijden, welke nu gemaakt zijn naar de maat van een ganse wereld.’2
Vandaag, 60 jaar na zijn dood, is de wereldbevolking meer dan verdubbeld tot ruim 7 miljard mensen en zijn uitputting en uitstoot meer dan verviervoudigd. Is dit de ‘ontploffing’ waarop Teilhard zinspeelde? In dit artikel nu ga ik vooral op zoek naar de onderliggende argumenten in zijn evolutietheorie om de kwestie ecologie te doorgronden.
Bekijk het hele artikel uit Op zoek hieronder in pdf.
Teilhard, l’Évolution et l’Écologie